Muriel Bakker, 11 maart 2025
Uit: Linkedin Nieuwsbrief 'Ongekend! 54 reflecties voor een mentaal gezond dagelijks leven', editie 13 van 54

In deze tijden kan ik me zorgen maken over wat als Nederland daadwerkelijk betrokken raakt bij een grootschalig conflict. Hoe ziet ons leven er dan uit, waar moeten we rekening mee houden? Kan ik iets doen? Móet ik iets doen? 

Tijdens de coronacrisis schoten sommigen direct in de actiemodus: boodschappen inslaan, schema’s opstellen voor thuis..  En nu? Nu zien we ook al enige tijd een opkomst van de noodpakket-kopers. 

Persoonlijk reageer ik blijkbaar op (dreigende) crises eerder wat beduusd en verslagen. Ik blijf lang met vragen zitten. Zou het helpen voor mijn gemoed als ik macaroni en een transistorradio insla? Het idee dat deze dingen nodig zouden kunnen zijn, maakt het allemaal zo echt. Vervolgens speelt de prangende vraag op: wanneer is zo’n noodpakket ‘af’? Koop je een blik tomatensoep, vraagt dat om de aanschaf van een gasbrander. En zo gaat dat maar door. 

Los van het praktische spelen bij mij vragen als; ben ik niet te klein en te veel met mezelf bezig als ik me ga inspannen voor het aanleggen van een noodpakket? Moet ik niet uit solidariteit met alle mensen die nu in een oorlogssituatie zitten de eventuele ellende op me af laten komen? 

Ik kan je wel zeggen: deze vragen brengen geen rust in mijn hoofd :). Daarom ben ik benieuwd naar de ervaringen van degenen die al wél een noodpakket hebben. Wat doet het mentaal? Geeft het je gemoedsrust? 

Voor degenen die net als ik (nog) geen pakket klaarmaken, wat houd je tegen? 
 
#crises #dreiging #zorgen #noodpakket #verlichting #reflectie #inzicht #vertrouwen #plezier #ongekend #mentalegezondheid